AppImage, Snap en Flatpak, een nieuwe generatie package managers?

In de Linuxwereld worden package managers als apt, yum, rpm, zypper e.d. gebruikt om software te installeren en te updaten.

De package manager verschilt per distro, en iedere versie van een distro worden separate repositories bijgehouden. Deze methode is ver ontwikkeld en wordt beschouwd als één van de sterke punten van Linux, maar heeft ook belangrijke beperkingen. Problemen ontstaan vaak als nieuwe versies van software veel dependencies hebben voor bibliotheken die nieuwer zijn dan het onderliggende systeem.

Nieuwe tools worden momenteel ontwikkeld die beloven distro-onafhankelijk en versie-onfhankelijk te zijn. De bekendste zijn AppImage, Snap en Flatpak. We gaan uitzoeken wat deze tools anders/beter/slechter doen dan de traditionele package managers. Als praktisch voorbeeld zal ik laten zien hoe ik met Flatpak de nieuwste versie van LibreOffice heb geïnstalleerd op de oudere Raspbian Stretch-versie.

Wie zitten er achter deze software, en waarom? Gaan deze technieken de package manager vervangen of aanvullen?